Maniusia, 9 lat

Po raz pierwszy Trening uwagi słuchowej A. Tomatisa u mojej 9-cio letniej córki przeprowadzono w 2009 r. Pierwszy etap trwał 30 godzin. Drugi etap 15 godzin. Powodem przeprowadzenia terapii metodą Tomatisa były problemy szkolne dziecka, które polegały na tym, że:

Zawsze:

Mówi, że jest głośno prosi o wyłączenie telewizji lub radia
Ma trudności z przełożeniem dźwięków (głosek) na litery
Czyta wolno
Bardzo lubi ruch trampolinę, huśtawkę, lubi biegać i skakać
Wypowiadając się ma mały zasób słów i dlatego stosuje utarte wyrażenia takie jak np. „takie tam…” ,”tak jakby”
Kiedy mówi nie może znaleźć właściwego słowa (szuka w myśli słowa)
Mówi powoli niepewnie
Okazuje zdenerwowanie, gdy nie może się wysłowić

Często

Myli strony prawą i lewą najpierw pyta się, która jest prawa strona , a która lewa, apotem wykonuje polecenie
Wymaga powtarzania poleceń
Źle interpretuje to, co zostało powiedziane- nie rozumie poleceń
Woli ciche spokojne otoczenie
Szybko się męczy czytając
Sprawnie liczy, wykonuje działania matematyczne, ale zadania tekstowe sprawiają jej trudność
Potrafi przeczytać słowo, zdanie , ale słabo rozumie treść
Ma kłopoty z uczeniem się sekwencji, ciągów np. dni tygodnia, plan lekcji
Wykazuje brak płynności w mowie, mówieniu towarzyszy powtarzanie kwestii, urywanie wątku, częste wahanie się
Pisze fonetycznie tzn. tak jak słyszy, zamiast zgodnie z zasadami gramatyki i ortografii
Ma problem z samodzielnym wymyślaniem zdań, z samodzielnym wypowiadaniem się w piśmie i mowie
Ma wolne tempo pisania
W trudnych sytuacjach dziewczynka płacze i nie chce powiedzieć, co jej się stało, dlaczego płacze
Gdy zwróci się jej uwagę, obraża się i zamyka się w sobie

Po 30 godzinnej terapii tj. pierwszy etap zaobserwowałam następujące zmiany:

Szybszą reakcję na usłyszane zdania, bez potrzeby powtórzenia
Dobre wyczucie rytmu, które objawia się spontanicznym klaskaniem w rytm usłyszanej piosenki
Częsty płacz oraz często pojawiający się melancholijny nastrój
Wielka tęsknota za matką, kiedy byłam nieobecna
Brak dziecięcej radości, która była przed rozpoczęciem terapii
Wydoroślała

Po zakończeniu obu etapów (tj. 45 godzin plus 3 tyg. przerwy miedzy pierwszym a drugim etapem) zauważyłam że moja córka:

wykazuje żywe zainteresowanie grą na pianinie
więcej maluje, rysuje
zadaje pytania, rozmawia
lepiej rozumie przeczytany tekst
lepiej koncentruje się na zadaniach
słyszy dźwięki wcześniej niż otaczający ją ludzie
bardzo starannie pisze(ładne kształtne litery)
lepiej i spokojniej zasypia i śpi

Bardzo byłam zadowolona z efektów terapii tą metodą, dlatego zdecydowałam się na kontynuowanie terapii mojego dziecka, które na tle klasy jednak nadal odstawało, bowiem przyszliśmy na terapię z bardzo dużymi szkolnymi problemami. Po raz drugi trening słuchowy metodą A. Tomatisa przeprowadzono w lipcu 2010r. Tym razem trening był w znacznym stopniu ukierunkowany na poprawę artykulacji oraz poprawę techniki czytania i obejmował 25 godzin.
Poniżej przedstawiam moje obserwacje dotyczące zachowania mojego dziecka, a przeprowadzone w czasie i po treningu uwagi słuchowej (25 godz)

Ma radość dojrzałego człowieka!
Emocjonalnie dojrzała, mniej płacze, nie zamyka się w sobie, nie obraża się, jednak uparta w przy swoim zdaniu
Więcej mówi
Dużo zadaje pytań
Ciekawa świata i tego co ją otacza
Chętna i wytrwała w pracy nie zniechęca się jak było dawniej
Jest kontakt wzrokowy podczas rozmowy z drugą osobą czego nie było wcześniej
Mniej trzeba powtarzać polecenia, choć zdarza się, że nie rozumie znaczenia słów, które do niej się mówi /złożone polecenia/
Bardzo otwarta na ludzi, koleżeńska – miała z tym bardzo duży problem wcześniej
Pomocna i życzliwa
Mimo, że ma możliwości artykulacyjne, mówi niedbale, nie kontroluje poprawności
Płynniej niż dawniej czyta
Pismo jest ładniejsze

Ostatni trzeci trening słuchowy metodą A. Tomatisa u córki przeprowadzono w lipcu listopadzie 2011r. Tym razem trening był w znacznym stopniu ukierunkowany na poprawę wewnętrznej jakości przetwarzanie informacji oraz szybszą reakcje na świat zewnętrzny . Trening zawierał również prace z mikrofonem i obejmował 20 godzin
Poniżej przedstawiam moje obserwacje po przeprowadzeniu w/w treningu.
Tym razem zauważyłam, iż moja córka:

Od pierwszego treningu bardzo polubiła grę na pianinie
nagle pojawił się talent artystyczny maluje, rysuje bardzo lubi to robić i widać, że to zajęcie odpręża ją i daje jej dużo satysfakcji i radości
zadaje pytania wreszcie pyta kiedy czegoś nie wie, potrafi się przyznać że czegoś nie wie
lepiej rozumie przeczytany tekst
lepiej dłużej koncentruje się na zadaniach
potrafi skoncentrować się na tym co robi, umie zignorować otaczające ja dźwięki( na początku było to przyczyną wielu problemów w szkole!!!)
bardzo starannie pisze potrafi rozplanować notatkę w zeszycie , notatki są estetycznie zapisywane, podkreśla lub pisze kolorem ważne informacje
poprawiła tempo pisania
robi bardzo mało błędów podczas dyktowania i przepisywania na początku terapii był tym bardzo duży problem

Oprócz terapii Tomatisa moja córka uczęszczała na systematyczne wizyty, na których pod fachową opieką pani neurologopedy wykonywała ćwiczenia, które były dostosowane do poszczególnych etapów terapii dysleksji i problemów związanych z zaburzeniami mowy. Z całej terapii jestem bardzo zadowolona, gdyż problemy szkolne mojego dziecka zostały rozwiązane. Chciałabym też dodać, iż pani terapeutka podczas każdej wizyty bardzo cierpliwie objaśniała mi z czego wynikają problemy mojego dziecka, oraz dlaczego dane ćwiczenie należy wykonywać z córką. Często dostawałyśmy specjalnie opracowane materiały do ćwiczeń.

Bardzo dziękujemy!!!

Wieliczka, 03.07.2012 r.